Reconnet

Z małym poślizgiem (bo zawsze miałem problemy z początkami) ale w końcu opisałem wypad „wakacyjny” w Pieniny, a konkretnie do Szczawnicy.
16.09.2010 A.D. o godzinie 7 z minutami Ja i moja „Ładniejsza Połówka” zapakowaliśmy się do autka i wyruszyliśmy w trasę. W bagażniku leżą plecaki ze sprzętem, prowiant na kilka dni i „Hania Lekka” (namiot). Trasa, którą obraliśmy nie była najkrótszą, ale za to bardziej obfitującą w atrakcje turystyczne tzn. po drodze zwiedziliśmy zamek w Czorsztynie i Niedzicy nad Zalewem Czorsztyńskim. Ok. godziny 17 byliśmy już w Szczawnicy, po rozłożeniu namiotu ruszyliśmy na małą przechadzkę deptakiem w stronę granicy ze Słowacją. Następnego dnia (17.09.2010) przywitało nas „deszczowe oblicze” Szczawnicy. Było zimno i bardzo mokro, więc zrezygnowaliśmy z wyjścia w góry na rzecz zwiedzania uzdrowiskowej części miasta. Tuż po godzinie 13, wraz z pierwszymi przejaśnieniami ruszyliśmy na Słowacką stronę Pienin – Leśnicy by zwiedzić sklep z artykułami „wszyscy wiemy jakimi”. Uraczeni smakiem „Smadnego Mnicha” kontynuowaliśmy spacer. Przy końcu wioski na spotkanie wyszedł nam „futrzany jegomość”. W dniu 18.09.2010 ruszyliśmy na podbój Trzech Koron. Po przeprawieniu się flisacką łódką przed Dunajec, pierwszą po drodze zdobyliśmy Sokolicę 747 m n.p.m. w raz z jej słynną karłowatą sosenką. Po ulewnym wczorajszym dniu trasa była śliska i zabłocona. Następna w kolejności była Góra Zamkowa (Zamek Pieniny) 750 m n.p.m. Kierując się szlakiem doszliśmy do szczytu Trzech Koron 982 m n.p.m. wraz z tarasem widokowym skąd rozpościerała się piękna panorama na Pieniny jak i na Tatry. Przed godziną 18 byliśmy na przystanku w Krościenku nad Dunajcem skąd odjeżdżały minibusy w kierunku Szczawnicy. Ostatniego dnia (19.09.2010) nastąpiło pogorszenie pogody (było zimno i pochmurno), co skłoniło nas do spakowania manatek i ograniczenia programu zwiedzania do Rezerwatu Białej Wody. Miejsce niezwykle urokliwe, poprzecinane płytkimi wąwozami żłobionymi przez wartki strumień. Prosto z „Białej Wody” ruszyliśmy w drogę powrotną.
Brawa należą się mojej ukochanej, która dzielnie znosiła niedogodności związane z bytowaniem w namiocie i lodowatą wodą.
Zachęcam do obejrzenia fotorelacji w galerii jak i do zwiedzania Pienin.


http://picasaweb.google.com/10065201612 ... auH6MmvuAE#

Gratulacje. Piękne miejsca. Ciekawe foty. Pozdrawiam.

aż się che wyjść z domu

A propos tego zdjęcia:
Przewodnik opowiadał mi pewną anegdotę, kiedy to jakiś student chciał wykazać się odwagą przed znajomymi i chwycił się sosenki, by pozować do zdjęcia. Jak się jej złapał, to już jej nie puścił. Strach wziął górę i dopiero po kilku godzinach ratownicy GOPRu pomogli mu wrócić.

Pieniny są piękne!

NumLock pisze:A propos tego zdjęcia:

Kuszenie losu, nie odwaga...
a foty OKI.

Tylko że ja nie trzymałem się sosenki, stałem kilka metrów przed nią i jedną nogę oderwałem od podłoża, zgadzam się wcale nie trzeba być odważnym by tak stanąć wystarczy mieć na tyle silne mięśnie w dłoni by nie puścić poręczy, kuszenie losu - hmm pewnie po trosze tak.

SmileOn pisze:silne mięśnie w dłoni by nie puścić poręczy

Chodziło mi o stan poręczy...

Piękne! A pogięta sosenka, to już chyba Kanon Pieniński

Poręcz była na moje oko w dobrym stanie, chyba z kwasówka i zero luzów, nie chwiała się ani nic z tych rzeczy. Widać tylko ślady po łapkach innych ludzi. Może się mylę, oby nie bo komuś może przydarzyć się "kuku".

Zdjęcie przy poręczy super Musze się pochwalić sama je zrobiłam i nawet wyszło, zresztą kilka innych tez. Co do wypadu to mimo zmiennej pogody udany w 100%. Już nie mogę doczekać się kolejnych...

Ciężko żeby nie wyszło skoro aparat wyposażony jest w auto focus.