Reconnet

Nadszedł czas kolejnej wyprawy:-) Z Rojkiem planowaliśmy wyjazd już od jakiegoś czasu. Wybór padł na Góry Słonne. Prawie że w ostatniej chwili dołączyli do nas Dąb i Ula.

Spotkaliśmy się w Sanoku 27.XII i wyruszyliśmy w stronę lasu aby znaleźć miejsce na pierwszy nocleg. Niedługo było do zachodu słońca więc nie mogliśmy być za bardzo wybredni co do miejsca spoczynku Rozłożyliśmy się na zboczu małego wzniesienia z widokiem na Sanok. Termometr wskazywał - 6'C. Rozpaliliśmy ogień i ogrzewając się jego ciepłem doczekaliśmy nocy.

Następnego dnia wyruszyliśmy w drogę aby znaleźć miejsce, w którym rozłożymy się na następne kilka dni. Góry przywitały nas przyzwoitą ilością śniegu i co ważniejsze absolutnym brakiem turystów. Po kilku godzinach marszu znów delikatnie przymuszeni zbliżającym się zachodem słońca wybraliśmy miejsce na nocleg. Duży powalony pień świetnie spisał się w roli ekranu odbijającego ciepło ogniska a "ścianki" powstałe w wyniku odgarnięcia śniegu zatrzymywały wiatr. Różnica temperatury w naszym małym "kwadracie" i poza nim była wyraźnie odczuwalna. Tego dnia było nieco zimniej- od -7 do -8'C. Temperatur nocnych nie znam bo przez sen nikt na termometr nie patrzył

Następnego dnia mieliśmy zacząć realizować zadania zaplanowane na ten wyjazd. Niestety los nie chciał aby doszło to do skutku i rano musieliśmy się zebrać w drogę powrotną. Trochę żal było opuszczać tą piękna okolicę pełną dzikich zwierząt i zupełnie chyba zapomnianą przez ludzi. Ale cóż- czasem tak bywa. Ja wiem jedno- na pewno tam wrócę

Kilka zdjęć wykonanych przez Rojka.
http://picasaweb.google.pl/msuruw/GRySOnne#

Dąb pewnie dorzuci swoje.

Gratuluje a co was zmusilo do "odwrotu" ?

Treasure Hunter pisze:Temperatur nocnych nie znam bo przez sen nikt na termometr nie patrzył

HAHAHA, wy to elegancko sobie spaliście. W pierwszą noc było około -10. W drugą to mnie o 3 złapała ostra biegunka. Termometr koło 4 wskazywał -8,-9(padał śnieg). Nie życzę nikomu srania po 5 razy w takiej temperaturze. Trzymała mnie do późnego wieczora :/. Nawet węgiel nie pomógł. Valdi to bym jeden z powodów powrotu, przynajmniej mojego.

Pozdrowienia dla chłopaków i dzięki za przyjazd. Chodź czasami nie wychodzi tak jak się chce było miło

Valdi pisze:a co was zmusilo do "odwrotu" ?

Za późno odświeżyłem temat o iglo i nie przyszło im do głowy żeby sobie domek zbudować

A tak poważniej, to bardzo ciekawie zapowiadała się ta wyprawa, napiszcie coś więcej o noclegach od strony technicznej - standard karimata + śpiwór, czy bardziej zaawansowane rozwiązania?

No cóż. Rojek już opisał swoją niedyspozycję A do tego ze zdrowiem Uli nie było najlepiej i Dąb również podjął decyzję o powrocie. Miałem wybór- zostać samemu albo wracać. Po rozważeniu sprawy zdecydowałem wrócić.

Co do mojego noclegu- śpiwór modularny USA i mata samopompująca. Niestety tania i już drugi raz trochę zawiodła. Myślę o powrocie do karimaty. No a nad głowami plandeka. No i oczywiście ognisko aby w razie czego się ogrzać awaryjnie. Także nie było kombinowania jeśli chodzi o nocleg. Ja miałem tam pewne plany no ale czas nie pozwolił na realizację. Może następnym razem się uda.

http://picasaweb.google.com/dab00825/Slone#
Szkoda że trzeba było wracać, ale widocznie siła wyższa tak chciała. Ula przytargała z domu jakiegoś paskudnego wirusa który zaczął się uaktywniać pierwszego dnia.
edit
Jeśli chodzi o spanie to ja i ula karimata 10mm pomiędzy karimatę a śpiwory złożona na pół kurtka w odcinku pleców, pod karimatę poncho, dwa śpiwory zewnętrzny hannah bivak który ma już ponad 3 lata przez co jego właściwości izolacyjne się pogorszyły znacznie, w środek loap diamond, spanie komfortowe w majtkach skarpetkach i kominiarce, rano pierwszego dnia założyłem podkoszulkę ponieważ miałem spięty śpiwór z Ulą i tak się ułożyliśmy że na środku powstała szpara przez którą dostawało się zimno, drugiego dnia nie spinaliśmy śpiworów ubrany byłem w kalesony podkoszulkę i kominiarkę, nad ranem dopiero zaciągnąłem sznurek w śpiworze po tym jak się przebudziłem słysząc zbieranie Rojek do wymarszu, tak pewnie w ogóle bym się nie przebudził.

Piękny zimowy las, to jest to! Tylko pogratulować wyjazdu.

Jak mi tyłek marzl na karimacie, to podkładałem grubsze rękawice i dawało radę (tylko trzeba wtedy spać bokiem).

Bajeczny las...aż wam zazdroszczę wypadu

ja też się trochę włóczyłem w niedziele (z 10 km). 500 m od mojego domu zaczyna się dosyć fajny las. jest w nim dużo pagórków wiec fajnie się jeździ na sankach i tego typu sprzętach.
nie ma to jak sanki

boris pisze:nie ma to jak sanki

bleee worek foliowy to jest TO :diabel2: sanki to takie pyrkadełko, ale worek to jak bolid Kubicy

Nie ma jak karimata usztywniająca plecy w mniejszych plecakach, worek to całkowita minimalizacja, po takim zjeździe możemy się czuć jak po przyjściu ojca z wywiadówki