Jak byłem dzieckiem dziadek, były żołnierz, zabierał mnie na spacery do lasu, tłumaczył które rośliny są jadalne, które korzonki najlepiej nawadniają, z jakich gałęzi najlepiej zrobić łuk i jak go zrobić. Pokazywał jak zrobić pukawkę z czarnego bzu, które zioła są najlepsze na komary, a które na reumatyzm. Uczył jak zabić pragnienie nie mając nic do picia. Nauczył mnie łowić ryby, oprawiać je, przygotować do spożycia mając jedynie ognisko.
Lubię spędzać czas na łonie natury, choć ostatnimi laty stałem się bardzo wygodny. Już nie dla mnie namioty w lesie z kumplami. Na jachcie wkurza mnie twardy materac, komary i s**nie w lesie. A jednak wciąż odzywa się we mnie ten pierwotny instynkt, który ciągnie do lasu. Wraca to uczucie z dzieciństwa ażeby pokopać rosówki, nałapać na nie okoni, zerwać piołunu, i zrobić sobie z tego wyżerkę odpoczywając na polanie w lesie, daleko od miast i innych ludzi.
Namówiłem paru kumpli żeby wybrać się na taki buschraft w wersji super-light na jakiś weekend we wakacje. Dlatego tutaj zawitałem, bo nie chcę żebyśmy sobie zrobili krzywdę przy tym wydarzeniu, wynikającą z niewiedzy. Co nieco poczytam, pewne będę miał pytania itd. A tymczasem witajcie
