[Myszo80]

Szalej jadowity na ryby

Kiedyś nie wytapiano stali, nie produkowano wentek ani haczyków. Widząc smaczna rybę w wodzie, człowiek jaskini wpadł na genialny pomysł, by sobie ułatwić łapanie ryb. Ktos, gdzieś, kiedyś odkrył, ze ryby są niesamowicie wrażliwe na roślinę o nazwie: Szalej jadowity. Od tego czasu, istniały plemiona co wrzucały do oczek wodnych, mocno rozdrobniony szalej i czekali - w kilka minut na powierzchnie wypływały ogłuszone ale zywe ryby, do tego po ich zjedzeniu nie było się strutym.

[Zirkau]

Wędek, nie "wentek". Szalej nie musi byc rozdrobniony - wystarczy zmiażdżony, by uwolnił soki.

Raczej nie do oczek wodnych, ale w małych strumieniach ta metoda się sprawdzała.

[lukas123z]

Ktoś o tym słyszał? jakieś źródła? Słyszałem o podobnych metodach wśród Indian Amazońskich, ale o takim użyciu żadnych z naszych rodzimych gatunków nie słyszałem. Szczególnie ciekawi mnie te "niebycie strutym", bo lista objawów po szaleju jadowitym co najmniej zniechęca przed próbami (ślinotok, pieczenie w jamie ustnej, mdłości, wymioty, rozszerzenie źrenic, drgawki, utrata świadomości, trudności w oddychaniu)

E: Czyli słyszałeś Zirkau i wnioskuję że może i używałeś lub znałeś kogoś kto używał, chętnie jeśli możesz posłuchałbym więcej

[Zirkau]

Bawiłem się i działało tylko na małe rybki w płytkim strumieniu, gdzie ryby dostały odpowiednią dawką. Nie jadłem tych ryb.
Zapewne temperatura winna neutralizować toksyny - ale nie sprawdzałem tego.

[Myszo80]

Tak wędka - przepraszam za błąd.

Tą metodę poznałem z telewizji. Było to oczko wodne i rybki wypłynęły na powierzchnie i miotały się na niej jak by zdychały, ale lektor zaznaczył ze to tylko czasowy paraliż. Nigdy tego nie sprawdzałem w praktyce, ale co do zatrucia Szalejem - w dawnych dziejach stosowano wszelkie trucizny w polowaniach i zapewne to kwestia dawki

[Niemir]

Jeśli chodzi o dawkę to Parascelus pisał, że wszystko jest trucizna i nic nie jest trucizną. To dawka czyni truciznę.
Nie kwestionuję skuteczności metody z szalejem, ani tego, że mogła być ona stosowana. Sam jednak przychylałbym się do stosowania ościeni, żywołówek lub chwytania ryb gołymi rękami (przykład - Gollum).
Fakt, ryby mogą być niesamowicie wrażliwe na działanie szczwołu. Ale każdy gatunek ma pewnie inną tolerancję, i innej dawki trzeba by użyć. Nie mamy też pewności jak dużą dawkę przyjęła i częściowo zgromadziła w swoim ciele ryba którą trzymamy w ręku. A człowiek też jest wrażliwy na szczwół. Spytajcie Sokratesa (chociaż to mógł być też szalej).

[Mazazel]

Kwestię zjadania otrutej zdobyczy rozkminiałam przy okazji tematu polowania z użyciem zatrutych strzał:

* wiele toksyn roślinnych ulega rozkładowi w wysokiej temperaturze, a mięso zwykle jest gotowane/pieczone;
* bywa, ze toksyna jest groźna tylko, gdy dostanie się bezpośrednio do krwiobiegu, a nie, jeśli jest zjadana- bo np zostanie rozłożona przez soki trawienne. Tak jest np z ciekawą toksyna z robaczka używana do zatruwania strzał przez Buszmenów: "toxin from these beetle larvae/pulpae (called diamphidia toxin) in non-toxic to mammals by ingestion and is only toxic after it enters the blood stream"
Tutaj całościowy opis ze zdjęciami: http://www.biodiversityex...inae/arrows.htm
a tutaj filmik: http://www.youtube.com/watch?v=jNbP1-WPqYY
* ogólnie między skaleczeniem zwierzęcia a jego zjedzeniem przez człowieka, toksyna może ulegać zniszczeniu pod wpływem czasu, temperatury, składników krwi zwierzęcia, może się tez trwale łączyć z jakimiś receptorami czy strukturami komórek ofiary, tak, ze traci swą aktywność.
całość dyskusji tutaj: http://www.dzikibez.fora....trzaly,401.html

[Zirkau]

[lukasz_sp]